به گزارش شهرآرانیوز، با بررسی سطح عرصهها و زمینهایی که از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱ در دست ساخت قرار میگیرند، متوجه میشویم که بهمرور، متراژ زمینها کوچکتر شده و تعداد زمینهایی که تحت ساخت قرار میگیرند، کمتر شده است. اما در مقایسه پروانههای صادرشده برای زمینهایی که زیر ساخت رفتند، متوجه میشویم متراژ خانههایی که ساخته میشوند، بزرگتر میشود. پس این روند برخلاف روند بازار و رکود حاکم و نیاز جامعه است که قطعاً سیاستی اشتباه بوده و وضعیت اسفناکی را برای صنعت ساختمان ایجاد کرده است.
همچنین اگر از سال ۶۸ و دقیقاً بعد از پایان جنگ، دورههای صنعت ساختمان را به دورههای ششساله تقسیم کنیم، حدودا ۳.۷ درصد هر دوره ششساله، مسکن رشد قیمت داشته است؛ اما ناگهان سیاستها در ۶ سال (۹۳ تا ۹۹) به گونهای میشود که قیمت مسکن ۸.۵ تا ۹ برابر افزایش پیدا میکند. این افزایش ناگهانی سبب شده است که چند سال اخیر، رکود مسکن را تجربه کنیم.
پس در هر دورهای که شامل رکود بوده، ما حداقل سهبرابر افزایش در یک دوره ششساله داشتیم، اما در یک دورههایی هم جهش بلندی صورت گرفته است؛ در نتیجه باید در نظر داشته باشیم که دوره ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۶ سه سال آن طی شده و در رکود بوده و سه سال بعد اگر جهشی اتفاق بیفتد، به دلیل این رکود جهش بیشتری را شاهد خواهیم بود.
علیرضا قرایی، رئیس کارگروه جمعیت سازندگان مشهد در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز، با بیان این مطالب تصریح کرد: با توجه به وضعیت و نوع سیاستها در ساختوساز، مدیران باید پیشبینیها برای ساختمانسازی در استان و در سیاستهای ابلاغ داشته باشند؛ چراکه اینکه قیمت مسکن ۵ الی ۶ برابر بشود برای سالهای ۱۴۰۵ و ۱۴۰۶، بسیار محتمل است؛ پس اگر امروز کاری نکنیم و سازندگان را دعوت به ساخت واحدهای کوچک نکنیم، دچار مشکلات عدیدهای در این صنعت خواهیم شد.
به گفته او، متوسط متراژ تولیدشده مسکن در سال ۱۴۰۲، ۱۷۰ متر بوده یعنی بهجای اینکه ما به سمت ساخت واحدهای ۵۰ تا ۷۰ متری برویم، متراژ صد به بالا بدون توجه به نیاز جامعه میسازیم و این، سیاستگذاری کاملاً اشتباه را نشان میدهد.
رئیس کمیته سازندگان و سرمایهگذاران مسکن اتاق بازرگانی خراسان رضوی ادامه داد: ما در سال ۱۴۰۱ در خراسان رضوی، رشد سرمایهگذاری داشتیم، اما متأسفانه از این سرمایهگذاری، خروجی حاصل نشده و پروژهها به پایان کار نرسیده، به این دلیل که متراژها بزرگ است.
قرایی یادآور شد: اگر ما راهکاری داشته باشیم که ورودیهایمان افزایش پیدا کند و همزمان خروجیهایمان هم افزایش یابد و حتی خیلی از پروژهها که مغفول مانده و در خواب هستند، به توسعه پروانه و فعالیت مجدد و اتمام برسانیم، قطعاً این امور میتوانند بازار مسکن را کنترل کنند یا تا حدودی بر وضعیت آن، تأثیر بگذارند.